بررسی ایرپاد پرو ۲ اپل

اپل سه سال پس از عرضه‌ی ایرپادز پرو، نسل دوم این هدفون محبوب را در شرایطی روانه‌ی بازار کرد که بیش از هر زمان دیگری با رقابت جدی رو‌به‌رو است؛ گلکسی بادز ۲ پرو سامسونگ، QuietComfort Earbuds II بوز، پیکسل بادز سری A گوگل یا حتی هدفون قدیمی‌تر WF-XM4 سونی، همگی گزینه‌های جذابی برای کاربران عاشق موسیقی هستند و این موضوع رقابت را برای اپل بسیار سخت می‌کند.

ویژگی‌هایی مثل کیفیت صدای فوق‌العاده، صدای فراگیر با ردیابی حرکات سر و پشتیبانی از فرامین صوتی حالا دیگر در اغلب هدفون‌های بازار پیدا می‌شود و حتی در حوزه‌ی نویز کنسلینگ هم اپل با رقبای سرسختی مثل Bose رو‌به‌رو است که شاید حتی عملکرد ANC بهتری از هدفون‌های اپل ارائه می‌دهند.

ایرپادز پرو ۲ از لحاظ ظاهری تفاوتی با نسل قبل ندارد و تمرکز اپل بیشتر روی بهبود کیفیت صدا، افزایش عمر باتری و تکنولوژی نویز کنسلینگ بوده است. اما آیا این هدفون گران‌قیمت واقعا ارزش پرداخت پول بعضا دو برابری هدفون‌های رقیب را دارد؟ با بررسی ایرپاد پرو ۲ اپل همراه ما باشید.

کیفیت ساخت و راحتی ایرپاد پرو ۲

باوجود اینکه سه سال از عرضه‌ی اولین ایرپادز پرو می‌گذرد، اپل به طراحی کلی و فیت آن دست نزده و اگر هر دو نسل از این هدفون را کنار هم بگذارید، متوجه هیچ تفاوتی نخواهید شد؛‌ نه ساقه‌های ایربادها به سبک رقیب سامسونگی‌ حذف شده، نه از طول آن‌ها کم شده و نه حتی رنگ دیگری اضافه شده است؛ فقط حالا جای دریچه‌ها و میکروفون‌ها کمی تغییر کرده که واقعا به چشم نمی‌آید.

تغییرات ایرپاد پرو ۲ را باید در جای دیگر جستجو کرد؛ به‌جز کیفیت صدا که در ادامه به‌طور مفصل درباره‌اش صحبت خواهم کرد، نسل دوم هدفون اپل درکنار سه سایز متداول سری‌های سیلیکونی، یک سَری اضافه در اندازه‌ی XS برای گوش‌های کوچک‌تر دارد. ساقه‌ی ایربادها حالا به فناوری تغییر حجم صدا با سوایپ بالا و پایین انگشت مجهز شده‌اند که بسیار کارآمد است. این هدفون همچنین از حسگر تشخیص پوست به‌کاررفته در نسل سوم ایرپادز بهره می‌برد که اجازه می‌دهد با بیرون آوردن یکی از ایربادها از گوش، پخش موسیقی به‌صورت خودکار متوقف شود.

اگر از طراحی و راحتی ایرپاد پرو راضی بودید، دلیلی ندارد که نتوانید با نسل جدید هدفون ارتباط بگیرید. این هدفون مثل گذشته فیت بسیار راحتی دارد، هنگام حرکت و دویدن از گوش نمی‌افتد و در استفاده‌ی طولانی مدت، گوش‌ها را خسته نمی‌کند (البته خستگی گوش اتفاق می‌افتد، اما مقصر، چیز دیگری است!)

از آنجایی که برای مقایسه‌ی کیفیت صدای ایرپاد پرو ۲ با گلکسی بادز ۲ پرو، لازم بود مرتب ایربادها را از گوش در آورم تا هدفون دیگر را در گوش قرار دهم،‌ متوجه شدم که هدفون اپل دست‌کم برای گوش‌های من، فیت راحت‌تری دارد و مشکل حساسیت بیش‌ازحد کنترل لمسی هدفون سامسونگ باعث می‌شود هنگام تنظیم جای ایربادها در گوش، به‌اشتباه آهنگ پخش یا متوقف شود؛ که خب، ایرپادز پرو ۲ این مشکل را نداشت.

کیس ایرپادز پرو ۲ با اندازه‌ی ۲۱٫۷ × ۴۵٫۲ × ۶۰٫۶ میلی‌متر و وزن ۵۰٫۸ گرم، کمی از گذشته بزرگ‌تر و حدود ۵ گرم سنگین‌تر شده، اما کماکان مثل قبل به‌راحتی در جیب و کف دست جا می‌گیرد. این کیس حالا با دو تغییر کوچک همراه شده است؛ امکان اتصال بند (طبق عادت همیشگی اپل، بند را باید جداگانه بخرید!) و اسپیکری که موقع اتصال کیس به شارژر، باز کردن در کیس برای اتصال هدفون به گوشی، کم‌بودن باتری و کمک به یافتن کیس با قابلیت Find My، صدایی پخش می‌کند.

هم هدفون و هم کیس شارژ از همان درجه‌بندی IPX4 ایرپادز ۳ بهره می‌برند که مقاومت نسبتا خوبی در برابر پاشش آب و تعریق دارد؛‌ به‌همین‌دلیل، می‌توانید با خیال راحت از ایرپاد پرو ۲ هنگام پیاده‌روی زیر باران و تمرینات ورزشی سنگین در باشگاه استفاده کنید؛ اما حواستان باشد که از دستتان به داخل آب نیفتد یا در معرض گردوخاک زیاد قرار نگیرد!

کنترل، اپلیکیشن و قابلیت‌های ایرپاد پرو ۲

برای کنترل ایرپاد پرو ۲ همان فرامین لمسی همیشگی هدفون‌های اپل در نظر گرفته شده، اما حالا کنترل حجم صدا با سوایپ انگشت به سمت بالا و پایین روی ساقه‌های ایرباد ممکن شده است که اتفاقا حس خیلی خوبی دارد و کارش را به بهترین شکل انجام می‌دهد. با گفتن Hey Siri (که البته با به‌روزرسانی iOS 17، فقط کافی است بگویید Siri) دستیار صوتی فعال می‌شود تا صرفا با گفتن فرامین صوتی، کنترل هدفون را به دست بگیرید.

• یک ضربه:‌ پخش/توقف آهنگ/پاسخ به تماس
• دو ضربه: پخش آهنگ بعدی
• سه ضربه: پخش آهنگ قبلی
• ضربه و نگه داشتن انگشت: جابه‌جایی بین ANC/Transparency
• حرکت بالا/پایین انگشت روی ساقه‌ها: کنترل حجم صدا
• گفتن Hey Siri: فعال شدن دستیار صوتی

ایرپادز پرو به‌لطف حسگر تشخیص پوست که پیشتر در ایرپادز ۳ دیده بودیم، از قابلیت پخش/توقف خودکار آهنگ پشتیبانی می‌کند؛ به‌این‌صورت که با بیرون آوردن یکی از ایربادها از گوش، آهنگ متوقف می‌شود و با برگرداندن ایرباد به گوش، پخش آهنگ از سر گرفته می‌شود.

در ایرپادز پرو ۲ دنبال قابلیت‌های جدید و هیجان‌انگیز نگردید؛ همه‌چیز همانی است که قبلا دیده‌اید، چراکه تمرکز اصلی اپل صرفا روی بهبود کیفیت صدا و ANC بوده؛ تنها تغییر اساسی، همان قابلیت کنترل حجم صدا با سوایپ روی ساقه‌ها است و حالت Transparency هم حالا به‌طور خودکار صداهای بلند مثل آژیر را کم می‌کند تا به‌ گوش‌ها آسیب وارد نشود. قابلیت صدای فراگیر (Spatial Audio) هم با اسکن فرم گوش‌ها با دوربین گوشی، تجربه‌ی شخصی‌تری ارائه می‌دهد که البته چیز جدیدی نیست و قبلا هم نمونه‌ی آن را در هدفون‌های دیگری مثل XM5 سونی دیده بودیم.

اپلیکیشن همراه ایرپادز پرو نیز کماکان همان تنظیمات آیفون/آیپد است و به همین دلیل برای دریافت به‌روزرسانی‌های فرم‌ور باید هدفون را با دیوایس اپلی جفت کنید. کاربران اندرویدی که البته بعید می‌دانم اصلا به خرید ایرپادز فکر کرده باشند، می‌توانند با این هدفون به موسیقی گوش دهند و تماس برقرار کنند، اما از قابلیت‌هایی که اپل برای ایرپادز در نظر گرفته، محروم خواهند بود.

برای مثال، در بخش تنظیمات می‌توانید تست فیت ایربادها را انجام دهید، اسم ایرپادز را عوض کنید، حالت روشن/خاموش ANC یا Transparency را انتخاب کنید، قابلیت ضربه-فشار برای هر ایرباد را شخصی‌سازی کنید یا حتی انتخاب کنید که از میکروفون کدام ایرباد برای پاسخ به تماس استفاده شود. تنظیمات EQ هم در حد تنظیمات پیش‌فرضی است که بعید می‌دانم چندان کارآمد باشند و کسی بخواهد برای گوش دادن به هر آهنگ، مدام بین آن‌ها جابه‌جا شود.

حالت Spatial Audio با قابلیت ردیابی حرکات سر نیز تجربه‌ی صدای فراگیر و سه‌بعدی هنگام گوش دادن به موسیقی یا تماشای ویدیو ارائه می‌دهد، اما من تا به حال کسی را ندیده‌ام که از شنیدن موسیقی با Spatial Audio بیشتر از حالت استریوی اصلی لذت ببرد.

برخلاف بسیاری از هدفون‌های امروزی، ایرپادز پرو ۲ از قابلیت «Multipoint» برای اتصال همزمان دو دستگاه به آن پشتیبانی نمی‌کند؛ درعوض اجازه می‌دهد بین دستگاه‌های اپلی که به یک اکانت آیکلاد متصل هستند، جابه‌جا شوید. قابلیت Audio Sharing نیز در آیفون اجازه می‌دهد تا مثلا آهنگ موردعلاقه‌ی خود را با ایرپادز دوستتان به اشتراک بگذارید تا هر دو همزمان از شنیدن یک آهنگ لذت ببرید؛ اما خب هیچ یک از دو قابلیت به پای «Multipoint» نمی‌رسد.

کیفیت صدای ایرپاد پرو ۲

ایرپادز پرو ۲ همانند نسل قبل و کلا تمام هدفون‌های اپل حتی هدفون لوکس ایرپادز مکس، فقط از کدک استاندارد AAC برای محصولات اپل و SBC برای سایر دستگاه‌ها پشتیبانی می‌کند که درمقایسه با کدک‌های به‌اصطلاح «بی‌اتلاف» (Lossless)، بخشی از کیفیت صدا هنگام انتقال از طریق بلوتوث از دست می‌رود.

اتکای صرف به AAC و SBC به‌ویژه برای اپل عجیب است، چراکه اپل موزیک از پخش محتوای صوتی ۲۴ بیتی با وضوح بالا پشتیبانی می‌کند؛ بااین‌حال هنوز حاضرنشده هیچ‌یک از هدفون‌هایش را به کدکی در حد پخش صدای بی‌اتلاف مجهز کند. خود اپل می‌گوید که برایش عملکرد قابل‌اطمینان در ارتباط بلوتوثی بیشتر از پخش صدای بی‌اتلاف اهمیت دارد، اما توجه کنید که کدک‌های LDAC و aptX HD امتحان خود را پس داده‌اند و به‌اندازه‌ی کافی قابل‌اطمینان هستند.

به‌هرحال، به نظر نمی‌رسد اپل در آینده‌ی نزدیک برنامه‌ای برای پشتیبانی از کدک‌ بلوتوثی Lossless داشته باشد. و وقتی این را کنار گلکسی بادز ۲ پرو بگذارید که از کدک اختصاصی سامسونگ موسوم به Samsung Seamless Codec برای پخش صدای Hi-Fi و ۲۴ بیت استفاده می‌کند، بیش از پیش از پافشاری اپل ناامید می‌شوید.

راستش را بخواهید، پروفایل صدای ایرپاد پرو ۲ با نسل قبل تفاوت زیادی ندارد؛ فقط حالا بیس بیشتری را پوشش می‌دهد و پوشش سطوح تربلش از قبل کمی بی‌روح‌تر شده؛ درکل، ایرپادز پرو ۲ پوشش پروفایل صدای تقریبا خنثایی را ارائه می‌دهد که در محدوده‌ی های‌بیس و بازه‌ی میانی با کمی خیز و در بازه‌ی بالایی با کمی افت همراه است؛ درنتیجه، گاهی بیس کوبنده‌تر از حالت طبیعی شنیده می‌شود و شاید در برخی از آهنگ‌ها، صدای خواننده و سازهای اصلی را تحت‌الشعاع قرار دهد. ضعف در پوشش تربل هم باعث می‌شود زنگ صدای سازهایی مثل سنج با آن تاکیدی که انتظارش را داریم، به گوش نرسد.

برای تست بازه‌ی بیس، سراغ آهنگ الکترونیک We Have a Map of the Piano از گروه ایسلندی Múm رفتم. ایرپادز پرو ۲ بیس این آهنگ را کوبنده و شاید حتی با کمی تاکید بیشتر پوشش داد که لذت‌بخش بود و ساب‌بیس هم به‌اندازه‌ی کافی قابل شنیدن بود. آهنگ I Can See Clearly Now از گروه جز Holly Cole Trio که هم روی صدای خواننده مانور می‌دهد و هم های‌بیس کوبنده‌ای دارد، با کمی تاکید بیشتر پخش شد که تاحدی صدای خواننده را تحت‌الشعاع قرار داد.

آهنگ Man in the Long Black Coat از باب دیلن که به‌خاطر میکس بی‌عیب‌ونقص و بهره‌مندی از سازهای مختلف، برای تست پاسخ فرکانسی هر سه بازه گزینه‌ی ایده‌آلی است، با ایرپادز پرو ۲ تجربه‌ی شنیداری لذت‌بخشی ارائه‌ داد. بیس کوبنده و صدای خواننده و سازهای اصلی در بازه‌ی میانی بسیار شفاف و پرجزییات به گوش رسیدند؛ اما صدای هارمونیکا و آمبیانس جیرجیرک‌مانند پس‌زمینه در محدوده‌ی تربل کمی ضعیف‌تر از حالت عادی بود و تاحدی خفه و بی‌روح به گوش می‌رسید.

برای به‌چالش کشیدن هدفون در تست بازه‌ی میانی معمولا سراغ نسخه‌ی لایو آهنگ آکوستیک Many of Horror از گروه اسکاتلندی Biffy Clyro می‌روم. بعید می‌دانم هدفونی درحال‌حاضر در بازار وجود داشته باشد که بتواند به‌اندازه‌ی Bose QC45 به بازه‌ی میانی وفادار باشد و لرزش و افت‌و‌خیز صدای خواننده، همراهی زمزمه‌وار حضار، صدای ملایم درامز و آکوردهای گیتار این آهنگ را با شفافیت و جزییات کافی پخش کند؛ بااین‌حال، ایرپادز پرو ۲ با‌وجود توگوشی بودنش، تاحد زیادی توانست به عملکرد QC45 نزدیک شود و زمانی که نوت‌های گیتار اوج می‌گیرند، صدای خواننده همچنان به‌وضوح قابل شنیدن است.

تااینجا دیگر متوجه شده‌ بودم که ایرپادز ۲ پرو بازه‌ی تربل را ضعیف‌تر از حالت طبیعی پخش می‌کند؛ بااین‌حال سراغ تست آهنگ Sentient Oona از گروه سایکدلیک پانک Thee Oh Sees رفتم که صدای لید گیتار آن از دقیقه‌ی ۱:۳۳ به‌طور‌عادی زنگ‌دار و کوبنده است و تنها هدفون‌هایی باکیفیت و به‌شدت خنثی می‌توانند آن را طوری پخش کنند که نخواهید بلافاصله هدفون را از سرتان بردارید و به گوشه‌ی اتاق پرتاب کنید! همان‌طور که انتظار داشتم، ایرپادز ۲ پرو نتوانست آن‌طور که باید، زنگ صدای لیدگیتار را پخش کند و تجربه‌ی شنیداری این آهنگ آن حس‌وحال لازم را نداشت.

اپل طبق معمول از ویژگی‌هایی برای هدفون‌هایش حرف می‌زند که سنجش درستی آن‌ها بسیار دشوار یا غیرممکن است؛ مثلا می‌گوید به‌لطف تراشه‌ی H2 که از بلوتوث 5.3 پشتیبانی می‌کند، ایرپادز پرو ۲ درصورتی‌که با آیفون جفت شود، می‌تواند پوشش بیس و تربل را مناسب با حجم صدا تنظیم کند؛ به‌این‌صورت که حتی با حجم صدای کم، بیس و تربل با تاکید بیشتری شنیده می‌شوند تا کاربران مجبور نباشند با صدای بلند و آسیب‌زننده به موسیقی گوش دهند.

من آهنگ الکترونیک Goodbye از گروه Apparat را که بیس کوبنده‌ای دارد، با حجم صدای ۵۰ درصد گوش دادم که بیس به‌خوبی قابل‌فهم بود؛ اما شاید گوش‌هایم مرا فریب می‌دانند که حجم بیس همچنان با افزایش صدا بهتر شنیده می‌شود. همین تست را با آهنگ معروف سریال پیکی‌بلایندرز به‌نام Red Right Hand انجام دادم، اما ساب‌بیس تقریبا از دست رفته بود و فقط با حجم صدای ۷۰ درصد به بالا شنیده می‌شد.

هدفون اپل در تفکیک صدا و کنترل دیستورشن عملکرد رضایت‌بخشی دارد و می‌توان با آن از شنیدن آهنگ‌های شلوغ و ژانر متال لذت برد. تفکیک کانال چپ و راست هم عالی است و مثلا در آهنگ متال‌ Far Beyond the Days of Grace از گروه The Sorrow، به‌وضوح می‌توانید جریان صدا را از کانالی به کانال دیگر متوجه شوید.

دقت کنید که اگر ژانر موردعلاقه‌یتان متال یا موسیقی ارکسترال باشد که نیاز دارید روح‌تان را به پرواز دربیاورد و به‌قول معروف، مو به تنتان سیخ کند، ایرپادز پرو ۲ به شما اجازه نمی‌دهد از منطقه‌ی امنی که برای پرواز در نظر گرفته، فراتر بروید! مثلا آهنگ Deceiver, Deceiver از گروه ملودیک دث‌متال Arch Enemy درامز فوق‌العاده‌ای دارد و با ایرپادز پرو ۲ تمیز به‌گوش می‌رسد، اما آن کوبندگی لازم را ندارد. کنترل دیستورشن این هدفون عالی است، اما اجازه نمی‌دهد بالای ابرها پرواز کنید و می‌گوید در همین ارتفاع که هستی، از منظره‌ی پیش‌رو لذت ببر.

درکل به نظر می‌رسد ترجیح اپل در طراحی پروفایل صدای هدفون‌هایش این است که برای شنیدن تمام ژانرهای موسیقی و فرمت‌های صوتی ازجمله پادکست یا تماشای فیلم تقریبا به‌ یک اندازه مناسب باشد؛ به‌همین‌خاطر، ایرپادز پرو ۲ مثل نسل قبل، درکل کیفیت صدای مطلوبی ارائه می‌دهد، اما نمی‌توان موردی فراتر از انتظار در آن پیدا کرد.

عمر باتری ایرپاد پرو ۲

عمر باتری ایرپادز پرو ۲ در مقایسه با نسل قبل حدود یک ساعت بیشتر شده و در بررسی من، در حالتی که ANC روشن و حجم صدا حدود ۷۰ درصد بود، باتری تا حدود ۶ ساعت دوام آورد که دقیقا همان چیزی بود که اپل ادعا می‌کند. اگر قابلیت Spatialize Audio را برای ردیابی حرکات سر فعال کنید، باتری حدود ۵ ساعت دوام می‌آورد و برقراری تماس هم از عمر باتری کم می‌کند.

جمع‌بندی: آیا ایرپاد پرو ۲ ارزش خرید دارد؟

صادقانه بگویم؛ اگر قیمت ایرپاد پرو ۲ تا این حد در بازار ایران زیاد نبود، می‌توانستم با خیال راحت به هر کسی که آیفون دارد بگویم از خرید آن پشیمان نخواهد شد. کیفیت صدای عالی، عمر باتری رضایت‌بخش، عملکرد بسیار خوب ANC، سبک، راحت و زیبا. مهم نیست از چه ژانری از موسیقی خوششتان می‌آید؛ ایرپادز پرو ۲ می‌تواند تقریبا با عملکردی یکسان و رضایت‌بخش از پس تمام آن‌ها برآید. شاید کیفیت صدا چیز شگفت‌انگیز و فراتر از حد انتظاری نباشد، اما اپل برای اینکه تمام سلیقه‌ها را راضی نگه دارد، ترجیح داده پروفایل صدای محتاطانه‌ای را ارائه دهد.